MARRY me,maybe?

Hafizah sedang berjalan-jalan di taman KLCC seorang diri. Dia baru sahaja habis SPM beberapa hari yang lalu dan ingin merelease tension seorang diri.

AFFENDI:oppss.sorry terlanggar.

HAFIZAH:ok.tak pe.

Hafizah terus berlalu pergi tanpa melihat muka lelaki yang tidak sengaja melanggarnya.Affendi kemudian mengejar Hafizah.

AFFENDI:eh.kejap la.air awak tumpah tadi kan.nak saya belikan yang baru? Saya yang salah tadi kan.

HAFIZAH:no.that’s okay.dah nak habis dah pun tadi.

AFFENDI:but it’s still my fault kan?so apa kata I belanja you makan.

HAFIZAH:tak pe.tak pe.saya dah nak balik dah kot.

AFFENDI:ala.jom la.saya rasa serba salah tau kalau awak tak terima pelawaan saya.ada urgent ke nak balik awal2 ni?

HAFIZAH:tak de la urgent pun,tapi dah lama keluar ni.takut mak marah.

AFFENDI:kalau mak awak marah,nanti saya cakap dengan mak awak ok?don’t worry la.saya nak belanja je pun,bukan buat apa2 pun.

HAFIZAH:hmm..ok la.

Kemudian,Hafizah dan Affendi pun jalan beriringan masuk ke dalam Suria KLCC.HAfizah hanya mengikut langkah Affendi memasuki restoran DOME.mereka duduk di meja for couple.Hafizah merasa tidak selesa apabila duduk bertentangan dengan Affendi.

AFFENDI:you nak makan apa ni?

HAFIZAH:err..hmm..apa2 je la.awak yg nak belanja kan.saya makan je.

AFFENDI:ok.

Affendi kemudia memesan makanan untuk dirinya dan juga Hafizah.

AFFENDI:nama I Affendi.nama you?

HAFIZAH:Hafizah.

AFFENDI:okay.kenapa jalan sorang2 je?baru putus cinta ke.mcm sedih je rupa you, I tengok.

HAFIZAH:eh..mana ada la.saja nak release tension jalan sorang2.actually orang tengah happy la,baru lepas habis SPM.

AFFENDI:oh.budak lagi.ingatkan dah kerja tadi.awal you habis kan?adik saudara I belum habis lagi.

‘budak kau kata aku,dah remaja ok’dengus Hafizah di dalam hati.

HAFIZAH:saya sains tulen,habis awal la.

AFFENDI:budak pandai la ni ek.i pun dulu terfikir gak nak amik sains,tapi parent suruh amik akaun.senang katanya nanti kalau nak uruskan syarikat.

HAFIZAH:oh.ok.

AFFENDI:rumah kat mana?

HAFIZAH:buat apa nak tau rumah?

AFFENDI:saja,nanti I hantar la balik rumah.tak boleh tau ke?

HAFIZAH:tak boleh.tak pe,nanti saya naik LRT je,senang.

AFFENDI:hmm..ok.

Makanan pun sampai and mereka pun makan.

Setelah selesai makan.

AFFENDI:nak nombor telefon mak you boleh?

HAFIZAH:nak buat apa?

AFFENDI:nak ckp kat mak you la you balik lambat sikit.nanti tak de dia risau.tadi cakap takut mak you marah.nanti kalau i dah cakap,insyallah dia tak marah kot.

HAFIZAH:ok.012-*&^%$#@!~

AFFENDI:thanks.

Affendi pun kemudian mendail nombor mak Hafizah.

AFFENDI:assalamualaikum,aunty.saya ni kawan Hafizah.dia balik lambat sikit ye aunty.saya nak kenal2 dgn dia kejap.

UMMI:dekat mana ni.siapa ni?

AFFENDI:dekat KLCC ni,nama saya Affendi.Aunty jangan risau la,saya akan jaga dia elok2.nanti saya hantar dia balik.boleh mak cik?

UMMI:ok.boleh aunty cakap dengan anak aunty sekejap.

AFFENDI:boleh aunty.

UMMI:mana jumpa budak tadi tu.karang amik gambar dia,hantar kat ummi tau.

HAFIZAH:baiklah ummi.

Hafizah kemudia memberi semula handphone Affendi.

HAFIZAH:ummi saya suruh amik gambar awak and send dekat dia.

AFFENDI:okay.no problem.pakai hanphone saya je la ye?tapi awak hantar la.takut nanti awak tak percaya saya pulak kan.

HAFIZAH:hmm..ok.

Setelah memilih gambar yg paling sesuai di dalam handphone Affendi,Hafizah pun menghantar gambar Affendi kepada ummi.

AFFENDI:jom.

HAFIZAH:erk..nak pergi mana pulak ni?orang nak balik la.

AFFENDI:ala.nanti I hantarla you balik.don’t worry la.i dah cakap dkat mak you kan.gambar I  pun dah hantar,jangan risau la.

‘esh dia ni.baru beberapa jam kenal dah ajak aku merayau2.dah la pakai kot bagai.tak panas ke’bisik hati Hafizah.

AFFENDI:pergi taman je la.ramai orang kan kat sana.jangan la buat muka.i nak kenal2 dgn you je la.

Mereka kemudia duduk di kerusi yang menghadap ke kolam renang di taman KLCC.mereka hanya duduk membisu selama beberapa minit.

Awkward moment.

Affendi kemudian memasukkan tangannya kedalam poket seluar nya dan mengeluarkan sesuatu.

AFFENDI:selama 2 jam lebih I jalan2 denga you.I rasa you ni baik.sweet je I tengok you.saya ni dah kerja,umur saya 25 tahun.i got everything that I need.orang selalu ckap hidup I perfect,tapi bagi I hidup I tak kan perfect selagi I tak kahwin.selagi I tak memiliki seorang perempuan yg memnuhi citarasa I.

Hafizah merasa pelik kenapa tiba2 Affendi cakap pasal semua benda tu.tiba2 affendi bangun dari tempat duduk dan melutut di hadapan Hafizah.

AFFENDI:hey,I just meet you.and this is crazy,but here is the ring.so marry me maybe? (nyanyi lagu call me maybe yg dah diubah sikit)

HAFIZAH:eh.apa ni?

AFFENDI:betul ni.sudi ke tak ni.

HAFIZAH:saya baru lepas SPM la,tak ready pun nak kahwin.lagi pun kita baru kenal beberapa jam k.tak kan tetiba saya nak kahwin dengan awak.

AFFENDI:I tak kisah pun kalau you nak further study,just marry me please. I akan cuba jadi suami yang terbaik,I yakin you boleh bahagiakan i.

HAFIZAH:no.saya tak yakin la.mcm awak ckp tadi,saya ni budak lagi.tak kan nak jadi isteri orang kot.

AFFENDI:ok.fine.then,I akan tunggu bila you dah 21 and kita kahwin,tapi I nak at least kita bertunang dulu sekarang.kalau you stuju la,

HAFIZAH:tak nak la.nanti mak saya marah la.

AFFENDI:nanti I tanya la mak you,sekarang I nak tau you sudi ke tak jadi yang halal buat i?

HAFIZAH:hmm..kita kenal2 dulu kot.baru boleh decide.

AFFENDI:okay.nanti esok I bawa you keluar lagi,then jumpa mak you.kalau mak you tak kisah,you kahwin terus je dgn I k.i takkan halang pun kalau you nak study kat mana2.

HAFIZAH:hmm.ok.

AFFENDI:so,setuju la ni kahwin dengan i?

HAFIZAH:hmm.yap.tapi kalau my parent tak setuju,tak boleh la ye.

Beberapa hari kemudian,Affendi menghantar rombongan meminang Hafizah.parent Hafizah bersetuju dan mereka pun berkahwin.

The End